ریشــ* ـــه در عشـــق
عشــــــــــق خودش اهسته اهسته می اید...
در گوشه قلب مهربانت ارام و بی صدا مینشیند..
و تــــــــــــو متوجه اش نخواهی بود...
و بعد ذره ذره قلبت را پر میکند..
کم کم مثل ساقه «مهرگیاه» در تمام جانت می پیچد ...
و ریشه می دواند،
به طوری که بی ان نمیتوانی
نفـــــــــــــــــــــــ ـــــــس بکشی.
نظرات شما عزیزان: